Maand: december 2022

Oud geld

In 2017 overleed Robert Oxenaar. Waarschijnlijk zal er geen belletje bij je gaan rinkelen maar het was de ontwerper van het Nederlandse papiergeld. Ja, uit de tijd toen we nog in guldens afrekenden. Heel lang geleden.

Hij ontwierp bijvoorbeeld de ‘erflaters’-serie. De – voor de oudere lezers onder ons bekende – bankbiljetten met Vondel op het groene 5 gulden biljet, Frans Hals op het blauwe tientje, Sweelinck op het oranje getinte “geeltje” van 25 gulden, Michiel de Ruyter op het 100 gulden biljet en Spinoza stond op 1000 gulden biljet. Toentertijd zeiden die gezichten mij weinig. Het was geld en het waren mensen uit de geschiedenis.

De nieuwere serie papiergeld uit het guldentijdperk waren veel kleuriger. Helder geel met een zonnebloem op het 50 gulden biljet. De “Snip” – een beetje saai bruin maar met een heel gedetailleerde weidevogel – de watersnip- erop. En natuurlijk de paars/roze vuurtoren van 250 gulden. Zo mooi….! Ik vond de ontwerpen kleurrijk en modern. Wereldwijd waren deze geldbiljetten heel bijzonder en gedurfd want meestal hield men vast aan oude iconen op het papiergeld. Buitenlanders hadden soms het idee dat het nepgeld was!

Mooi én kleurrijk, zowel voor- als achterkant. Wist je dat het de vuurtoren van Haamstede was?

De ontwerper Oxenaar hield wel van bijzondere details. Hij verwerkte bijvoorbeeld een wild konijntje in één van zijn veiligheidskenmerken  maar ook de afdruk van zijn eigen duim in het gezicht van Frans Hals (het tientje!). Je eigen duimafdruk op het tientje! Een tientje werd zó vaak gebruikt en wisselde zo vaak van portemonnee, hoe gaaf is dat…! En wist je dat de naam van zijn kleindochter verborgen zit in één van de veiligheidskenmerken in het biljet van 250 gulden?

In 2002 werd al dit geld vervangen door de Euro. Het bracht ons de eenheidsworst in het papiergeld: er staan alleen maar fictieve bouwwerken op. Geen Eiffeltoren, Alhambra, Trevi fontein, Brandenburger Tor of Akropolis op te vinden. En dat is best een beetje jammer.

 

Kerst

Kerst begon voor ons een dag of tien vóór de 25e. Bij de post stond twee keer een pakket uit Nederland en dat vinden we zó leuk. Het is net een beetje Sinterklaas: een doos met ons adres erop en met tape goed dichtgeplakt. Ooohhh……wat zou er in zitten? Dan kan ik haast niet wachten. De doos nam ik mee naar de winkel en daar gingen we er eens goed voor zitten.

Het eerste pakket was er eentje van dochterlief, met onder andere een zak(!) erwtensoep. En die ging in de daarop volgende week al snel op, want we hadden een paar heel koude dagen. Koude dagen voor onze begrippen dan wel hé: in de avond slechts 16 graden. Dan is erwtensoep bijna nét zo lekker als bij vrieskou en schaatsweer! Verder zaten er vacuum verpakte kazen in. Ze is kwaliteitsmanager bij een kaasproducent en weet dus wel wat lekkere kaas is. Oh wat zullen we hier “zuinig” van eten om er zo lang mogelijk van te genieten!

In het andere pakket zat alles verpakt in Sinterklaaspapier en lag er bovenop een lief gedicht van dierbare vrienden. Thuisgekomen hebben we alles op tafel gelegd. Stuk voor stuk uitpakken, maar eerst voelen of we het konden raden. Bij veel lukte dat: suikermuizen, pepernoten, speculaasjes, banketstaaf (oh wauw…). Maar bij één ding kwamen we er niet uit. Het voelde zwaar en het was een beetje zacht als je er in drukte. Nou, dán maar open maken: gevulde speculaas! Ik ben meteen koffie gaan maken. Want koffie met een stukje gevulde speculaas, daar ga je toch van watertanden?

 

Officieel winter op de Canarische Eilanden

Vandaag, om precies te zijn om 21:48 uur, begint op de Canarische Eilanden de winter.

Gelukkig betekent de wintertijd op de Canarische eilanden niet dat we op zoek moeten naar dikke winterjassen en wanten. Hooguit een vest en een stel warme sokken want als de zon weg is om 18:15 uur, wordt het snel frisser en ´s nachts is het regelmatig maar 14 graden!

 

Arme drommel

In en om ons huis hebben we heel wat gekko´s. Ze komen ´s avonds achter de schilderijen en kasten vandaan en eten vliegjes en muggen en scharrelen rond de buitenlamp op zoek naar lekkere hapjes. Ze hebben van die grappige plakvoetjes waardoor ze over het plafond kunnen rennen en soms horen we ze tegen elkaar roepen achter de balken van het plafond. Men zegt dat een gekko in huis geluk brengt.

Deze drommel had minder geluk. Het is nog een kleintje van zo´n 4 cm groot. Op onderzoek op het aanrecht is hij vannacht in de wasbak gevallen waar nog water in stond. Ze kunnen wel “een soort van” zwemmen maar uit de gootsteen komen met natte pootjes is dan nog best lastig! gelukkig lag de afwasborstel nog in het water en daar heeft hij zich de hele nacht aan vastgeklampt.

Hij was flink in paniek toen ik met een glas hem probeerde in veiligheid te brengen, maar het is gelukt!