We zijn er bijna. Afgelopen week heeft E, de man deze huizes, de wasmachine verhuisd. Het ene huis uit was nog niet zo´n probleem, daar was alles gelijkvloers en vrijwel meteen bij de auto. Nu moest het zware gevaarte 100 traptreden omhoog.

Het pad loopt wat gekronkeld naar boven en ook niet alle traptreden zijn gelijk qua grootte en diepte. Best nog een uitdaging maar de oplossing was een steekkarretje en de hulp van een vriend, waardoor deze laatste en zware meters makkelijker gingen. Vandaag is de aansluiting gemaakt en hebben we samen de wasmachine op zijn plaats gezet. Nu hoef ik niet meer te plannen om (in het andere huis) even snel een wasje te draaien, hoera!!

Op de dagen dat we vrij zijn, probeer ik de tuin wat te fatsoeneren. De vorige eigenaren woonden hier 3-4 keer per jaar een maand en snoeiden dan alleen hetgeen in de weg hing of te groot werd. Het ontbrak soms aan goed snoeien om de vorm erin te houden of het verwijderen van wilde opslag (van die lange scheuten onderaan de boom die een eigen leven gaan leiden en veel energie vragen). Op dit moment groeit alles als kool, met temperaturen tussen de 18 en 24 graden en soms een zacht regentje. Je kan bijna alles horen groeien!

Ik ben begonnen met het pad wat naar het huis leidt, er staat daar een grote bougainvillea. Schutbladeren in mooi rozerood en wel vier meter hoog en minstens zoveel meter in doorsnee. De binnenkant van deze grote jongen blijkt te bestaan uit kaal hout, soms zelfs dood. Alleen aan de buitenkant zit groen en kleur. Hier gaan we als eerste mee beginnen.

Hij hangt zelfs over de trap naar de schuur..
Met enorme stekels van soms wel 3-4 cm lang, zijn dikke handschoenen echt fijn, het scheelt een boel schrammen!

Ik knip eerst lange dunne takken weg, vol met kleine stekels, om beeld te krijgen wat er aan takken en dikke stammen door elkaar loopt. Het is een wirwar en regelmatig zit ik met mijn shirt, broek of haren vast in de takken. Na een dag knippen, kijken en nog meer knippen is er maar een deel weg en heb ik al een hele zak snoeiafval.

Ik knip nóg een dag en begin ook te zagen aan alle dikkere takken. Er zitten zelfs takken om elkaar heen gewrongen en ik zien dat heel lang geleden iemand de Bougainvillea in het gareel heeft willen houden met dik ijzerdraad. Er volgt nóg een dag. Deze keer is het meer zagen dan knippen.

Er lijkt geen einde aan te komen… Ik zaag van het dikkere snoeiafval meteen maar hout voor de kachel 😉

Aan het einde van de derde dag is er maar weinig over van de wilde Bougainvillea. Gelukkig is het een sterke plant. En nu hij zo gekortwiekt is, kan ik hem netjes bijhouden door hem regelmatig te ´knijpen´ waardoor hij niet van die lange uitlopers krijgt, maar een mooie compacte vorm houdt.

Hier moet de kruin er nog uit maar we hebben al veel meer ruimte op het pad!

Geef een reactie