Nu het zomer wordt en de temperaturen stijgen, worden de klusjes in de tuin verschoven naar de vroege ochtend of de avond. Echt ingrijpende zaken schuiven we nu door naar de wintermaanden, als de dagen koeler zijn en het af en toe zal regen.

Ik inspecteer de wijnrank die met lange uitlopers nogal slungelig wordt en zichzelf daarmee beschadigd. Hij staat tegen de muur, bij het trapje wat naar ons lager gelegen stukje tuin voert. De lange slierten worden al snel een soort grijparmen: aan het eind van elke sliert groeit een dun krullerig takje waarmee in de wind naar houvast wordt gezocht. Heeft ´ie eenmaal iets vast, draait hij zich binnen een paar dagen met dat krullerige takje muurvast. Soms lijkt het erop dat de druif zelfs knoopjes kan leggen met dat dunne krullerige takje. Een slimigheidje van de natuur, want zo kan een druif veilig en windvast verder groeien. Ik knip voorzichtig die lange slierten af en los, want er groeien hier en daar wat druiven aan. Spannend of dat wat gaat worden!

We knipten weken geleden het kleine lapje land naast ons huis vanuit het midden kort, zodat we er makkelijker kunnen zitten.

Heerlijk plekje om te ontbijten, of om later in de middag wat te dagdromen!

Er staat een klein boompje, wat vanaf dat moment ´het licht zag´ en serieus is gaan groeien. Het is een Flamboyant die je hier veel langs de straten en in het park ziet staan, ze hebben felrode bloemen. De planten bieden door hun brede bladerdak een fijne schaduw.

De Flamboyant, het ukkie doet erg zijn best!
Dit is een volwassen exemplaar van de Flamboyant, dus hij heeft nog wel even te gaan…

Kommentar verfassen