Oh wat was ik blij toen ik via de tweedehands-website een set blauwgewolkte pannen kon kopen voor een heel schappelijk prijsje!
Ik sjouw al een half mensenleven een Creuset-pan mee, waar we ook naar toe gaan. Het is een aanschaf die levenslang mee gaat (en héél fijn kookt) en onlangs hebben we twee plaatstalen koekenpannen aangeschaft. Ook zo´n aankoop waarmee je de rest van je leven voort kan. Verder bestaat het pannengerei uit een 3-literpannetje en een steelpan. Geen ruim assortiment dus.
Blauwgewolkte pannen zijn ook wel bekend als grijsgewolkte pannen kwamen vaak uit de Dru fabriek in Ulft. Tussen 1920 en 1950 stond er in menig keukentje een hele trits van deze pannen, soms aangevuld met een hooikistpan, een hazenpan of een wasketel. Wat leek het mij leuk om zo´n pannenset in ons heel oude huisje nieuw leven in te blazen en in de keuken te hebben staan voor dagelijks gebruik. Ik zag de aardappeltjes al garen in zo´n lief klein pannetje!
Enfin, de koop werd gesloten en de pannen werden opgestuurd naar een lieve vriendin, die ze op haar beurt weer doorstuurde naar mij. Ik kon niet wachten tot het pakket er was. En ja, ik zou wel hier en daar een stootplekje zitten, want ze zijn gebruikt. En ik zal ook wel even moeten boenen om ze lekker schoon te krijgen want het waren immers al oude pannen, met een verleden. Niet erg, ik zag ze schoon en glimmend al staan in mijn keukentje.
Helaas bleek na het uitpakken in de binnenkant van elke pan wel een beschadiging te zitten, een plek waar de emaille afgestoten was. Hmmm… toch even Googelen hoe dat dan zit met eten koken. En ja, koken in geëmailleerde pannen die aan de binnenkant een beschadiging hebben is niet echt gezond: het beschadigde emaille kan tijdens het koken in splinters loslaten. En emaille is niets anders dan een beschermlaag van gesmolten glas. Dat lijkt me niet echt gezond om dat op te eten.
Ik ga maar eens bedenken wat ik dán met een hele stapel pannen kan doen….