Opeens kan het snel gaan. In mijn vorige blog schreef ik over groenten en fruit uit eigen tuin. Nu, een paar dagen later, hebben we er opeens een stukje land bij voor groenten en fruit. Maar daar hoort wel een beetje uitleg bij….

De vallei in de bergen waar ons huisje staat is al meer dan 300 jaar bewoond. Ons huisje is één van de oudste huisjes. Om ons heen liggen nog acht andere huisjes, allemaal op verschillende hoogte. Om elk huisje liggen lapjes land, gescheiden door muurtjes en op verschillende hoogtes. Allemaal bedoeld voor de landbouw en eigen gebruik. Het hele eiland heeft op deze manier terrassen die ooit goed gebruikt werden.

De terrassen voor landbouw in een hoger gelegen deel van het eiland. Het is soms een hele klim om er te komen. Sommige terrassen worden niet meer gebruikt en/of de muurtjes worden niet goed onderhouden en storten in – zie midden van de foto. Foto: @Gettivity

 

Terrassen rondom een lager gelegen dorp. Doordat de terrassen trapsgewijs liggen moet je vaak eerst over andermans land en is werken met een kleine tractor uitgesloten. Foto: @iStock

Vroeger had bijna iedereen één of meerdere lapjes grond voor eigen voorziening van groenten en fruit. Door het vertrek naar “de stad” of een ander eiland bleven veel landjes leeg. Er kwamen supermarkten in vrijwel elk dorpje, die het leven makkelijker maakten: bergen groenten en fruit waar je niets voor hoefde te doen dan je portemonnee te trekken. En zoals zo vaak koos de mens voor het makkelijke. Sommige landjes werden daardoor verkocht aan hen die achterbleven in het dorpje, er wordt tot op de dag van vandaag nog groenten of fruit op verbouwd. Andere landjes werden aan hun lot overgelaten en raakten in verval. Ook hier rondom ons gehuchtje zijn deze vervallen landjes te vinden.

Als je de natuur zijn gang laat gaan, laat ze niets onbedekt. Een dikke isolerende deken van gras, blauwe winde en Luzerne beschermd op de vervallen landjes de vruchtbare vulkanische grond. Eén van die landjes met zo´n dikke groene deken ligt achter ons huis. Het is ongeveer 3 x 15 meter groot. We mogen het gebruiken voor de verbouw van groenten en fruit zolang de eigenaar – die er slechts 3x per jaar 3 weken is – nog niet weet wat hij ermee gaat doen.

Gisteren hebben we op een gedeelte van 6 x 3 meter het kniehoge onkruid weggehaald en maakte ik geulen met de handploeg. Klaar om te zaaien en te planten!

 

 

 

 

 

One thought on “Eten van eigen land

  • Annelies9 enero 2023 at

    Goed bezig Mirjam, een sportschool heb je zo niet nodig! Ben benieuwd wat er straks gezaaid gaat worden.

    Mooi gezicht trouwens, al die muurtjes die de terrassen ‘ondersteunen’.
    Hier in de Ardèche zie je ook van die terrassen. Wat een werk moet dat ooit geweest zijn, hè om al die terrassen van stenen te ontdoen en daarmee van die muurtjes te stapelen.

Deja un comentario