Uiteindelijk werd het droog en konden E, de mand des huizes samen met vriend D, het dak op. Er werd gezocht en gekeken en het leek erop dat een afdichtende mat niet goed was vastgemaakt aan het hout, waardoor er steeds een restje hemelwater door alles heen kon sijpelen en de druppels veroorzaakte in de kamer. Nou, dit varkentje zou worden gewassen, het werd verholpen!

Eerst moeten de verzwarende stenen er af, die de oude dakpannen op zijn plaats houden. Dat gaat stuk voor stuk. Ladder op…en ladder af….

 

Daarna een rij dakpannen om het lek te lokaliseren en te verhelpen. Ook nu is het veel ladder op en ladder af, want meer dan een paar dakpannen in je handen gaat niet. (dreigende buien aan de hemel!!)

Het bleef helaas niet droog. Nadat ze de afdichtende mat goed hadden bevestigd, begon het zachtjes te regenen. De dakpannen zouden ze morgen leggen. Het belangrijkste was, dat het lek verholpen was!

Dachten we.

´s Avonds hing er op meerdere plekken een druppel aan de balk en ontstond op de boekenkast een plasje….. Je begrijpt de frustratie van beide heren, dus de volgende dag (mét zon) haalden ze alle dakpannen van dit deel van het huis om het aan een grondige inspectie onderwerpen. En toen viel hen op dat de boeiboorden te klein en niet op de goede manier waren bevestigd en op een deel niet eens aanwezig waren. Het regenwater kon dus aan de zijkant zó het dak in en daarna via het hout naar het laagste punt zakken.

Water kruipt langzaam maar zeker naar het laagste punt, de bron moet je soms heel ergens anders zoeken.

Er wordt gemeten, gezaagd en gelakt. Het probleem is nu écht opgelost en de pannen gaan het dak weer op. Vriend D, met veel lokale-dakpannen-ervaring kijkt meteen welke pannen nog een ronde mee kunnen, of welke vervangen moeten worden. Dat is nog een heel gepuzzel. Nieuwe (fabrieksmatige) dakpannen worden “onder” gelegd en de oude handgemaakte pannen komen als dekpannen (nee, dit is geen typefout!) daar weer overheen. Zo ziet dit deel van het dak er weer oud en authentiek uit. Daarna volgen de zware stenen op de rand van dit deel van het dak, waardoor de wind er geen vat op krijgt.

Klus geklaard!

Wist je trouwens dat deze oude dakpannen vaak door de vrouwen werden gemaakt? Hun bovenbeen is de perfecte “mal” om een goede dakpan te vormen van de klei!

 

De oude handgemaakte dakpannen zijn soms zo poreus, dat ze geen dienst meer kunnen doen. 

 

De nieuwe fabrieksdakpannen liggen klaar.

One thought on “Het dak op

  • Annelies10 October 2022 at

    Dikke dijen, dunne dijen….. nu snap ik waarom er zoveel verschil zit tussen die dakpannen qua vorm en maat😂

Leave a Reply