Het pakje liet maar op zicht wachten. Dochterlief had het in december als verrassing verstuurd. Omdat ze nog geen reactie had ontvangen van ons, vroeg ze in januari langs haar neus weg of ik nog iets leuks had ontvangen per post 😉

Nee….. maar door zo´n vraag word mijn nieuwsgierigheid getriggerd natuurlijk en moest dochterlief opbiechten dat er een pakketje van haar onderweg was. Vanaf dat moment liep ik om de dag vanuit de winkel naar het postkantoor, maar elke keer was het voor niets. Zelfs de verzendcode om online te zoeken waar het pakketje was gebleven, bood geen oplossing: het pakketje was niet meer te vinden.

Sinds de pandemie zijn de tijden tussen verzenden en ontvangen volledig ontregeld. Soms is het binnen een week al op de plaats van bestemming, soms duurt het meer dan vijf weken(!) voordat iets aankomt. En dit geldt zowel voor verzending van– als naar de Canarische eilanden.

Ook nu blijkt geduld een schone zaak want op 8 februari – hoera!! – stond het pakje opeens op het postkantoor, “slechts” 6 weken na verzenden!

Zóóó nieuwsgierig!!!
En kijk toch eens, wat een heerlijkheid….
… zelfs aan gezelligheid is gedacht!

En wij maar denken dat er een doe-het-zelf pakketje voor Tompoezen bij zat! Het water liep ons al in de mond, dat pakketje zou niet lang in de kast staan. Nee, we maakten meteen een plannetje: van ´t weekend meteen maar lekker rommelen in de keuken om heerlijke tompoezen te maken voor bij de koffie…… Hoezo we zijn zoetekauwen en lekkerbekken?!

Nou, mooi niet! Kijk nog maar eens goed naar het pakje met de zo vertrouwde kleurtjes…

Nou ja, dan maar de stroopwafels bij de koffie 😉 Ook heerlijk!

Leave a Reply