En dan, als alles ‘ongeveer’ een plekje heeft gekregen in ons nieuwe huis, is de kogel door de kerk: we gaan er even tussenuit. Even ademhalen, bijkomen en opladen. En nee, dat gaat niet lukken als we thuis blijven want daar zijn nog teveel klusjes te doen. Ook leuk, maar dan blijf je bezig en dan komen we nog niet tot rust.
Veel tuinzaken schuiven we al door naar de herfst, omdat de temperaturen nu flink stijgen: 20 graden in de nacht en 25 overdag. Dan is het vragen om moeilijkheden als we nu nieuwe plantjes gaan poten, en snoeien is eigenlijk ook al niet meer gewenst.
Dat doorschuiven scheelt dan wel, maar er blijft nog genoeg over op het ‘to do’ lijstje en een ieder die weleens verhuisd is, weet wat ik bedoel. Hier en daar nog wat ophangen, snoertjes wegwerken, het buiten houtwerk in fases schuren en lakken, gordijnen zomen, het bewateringssysteem voor de tuin aanpassen…. Ik denk dat het lijstje nooit leeg raakt met een eigen huis, er is altijd wel wat.
We vinden het eigenlijk alleen maar leuk want dan wordt ons huisje steeds mooier! We wonen – zeggen we steeds tegen elkaar – in een paradijsje: in de winter is het nooit kouder dan 15 graden, we hebben mooie zomers van 25+ graden en de zee is niet ver van ons vandaan. Eigenlijk hebben we elke dag wel even een vakantiegevoel.
En toch gaan we nu op pad. We gaan naar Nederland! Familie en vrienden die we sinds 2019 niet meer gezien hebben, borrelen, bijpraten, verjaardagen inhalen en een “pasgeboren” kleinkind wat inmiddels al kan lopen eindelijk in het echt zien. Covid was een grote spelbreker, al prijzen we ons gelukkig dat de techniek zoals videobellen ons toch op een bepaalde manier dichter bij elkaar bracht.
Maar nu gaat het dus gebeuren! We reizen ‘light’ met allebei een kleine rugzak en het was niet eens heel lastig om daar alles in kwijt te kunnen. Heel netjes schreef ik vanmiddag op een vel papier dat de winkel twee weken dicht zou zijn en plakte het op de deur. Vreemd hoor, dit deden we nog niet eerder, zo lang dicht.
Bas gaat niet mee maar we hebben voor hem een prima logeeradres gevonden bij een geitenboerderij. Het ligt in een buitengebied, niet ver van de vuurtoren vandaan en met een groot gebied waar hij kan rennen en spelen.
Bas vindt alles best, als ‘ie maar gezelschap heeft en regelmatig lekker gekroeld wordt. Nou, dat zit daar wel snor, één van de honden van de geitenboer was niet meer bij hem weg te slaan, ze bléven spelen!
Onderstaand filmpje is van een paar jaar geleden maar blijft zó leuk! Onze Bas…