We strijken neer in Tamaduste. Het mooie van internet is, dat je al heel veel kunt bekijken en lezen over je reisbestemming(en). Tamaduste was één van die plekjes die ik graag in het echt wilde zien. Het dorpje zelf stelt niet zoveel voor en ligt aan een kleine baai. Kijk zelf even…..
Ja…. ook wij stonden met open mond te kijken! Tropisch plekje, toch? Heerlijk beschut zwemmen, poedelen en luieren. Hier houden we het wel even uit.
En zo geschiedde. De laatste dagen van ons verblijf zetten we de Schobbejack om te slapen in een zijstraatje en genieten van de rust en het water. We lezen wat, kijken wat voor ons uit en slenteren om beurt naar het lokale supermarktje (wel 30 meter verderop… ufff) voor een broodje of richting de pizzeria waar je voor 6 euro een rijkgevulde pizza kunt bestellen, die we natuurlijk aan de waterkant opeten.
We ontdekken een café waar we meeneem-koffie kunnen bestellen voor een euro en waar je twee broodjes hamburgers met friet kunt bestellen, inclusief 4 drankjes voor in totaal 10 euro. Kijk…hier gaan we gewoon even niet meer weg! 🙂
We rommelen wat op internet en zien dat op La Palma de boel erg onrustig wordt met een vulkaan die op uitbarsten staat. Wát een zorgen voor de bewoners van de regio die letterlijk en figuurlijk onder druk staan door moeder natuur! Op zondag 19 september in de middag breekt de aarde open en zien we indrukwekkende beelden en aanvullende berichten over elkaar heen rollen. Er bekruipt ons een vreemd gevoel van onrust. Niet dat we gevaar lopen of dat er risico´s zijn maar dit komt niet vaak voor. Over bosbranden op de Canarische eilanden horen en zien we elk jaar berichten. We weten dat bosbranden “erbij horen” op de eilanden en dat elk eiland risico loopt “en een keer aan de beurt is”, maar dit tart alle verbeelding. Moeten we grote explosies verwachten zoals in films, en grote aswolken? Wat is het effect op de andere eilanden? Hoeveel mensen zijn er nu al in nood?
Nog voordat we in Tamaduste aankwamen en het nieuws van de uitbarstende vulkaan, hadden we al besloten om zondagavond op te breken en de laatste nacht in de haven van Valverde te slapen. Het voelt (mede door het recente vulkaangeweld op La Palma) goed om weer naar huis te gaan.
In de haven vallen we met onze neus in de boter. Er staat iemand op een podium te zingen met een bandje. Eerst denken we nog aan een soundcheck of zoiets maar als het eerste nummer inzet, vinden we het wel heel erg goed klinken, dus we lopen die kant maar eens op. We moeten onze naam opgeven en mogen doorlopen , niks geen entree. Ik denk dat er 40 mensen voor het podium netjes op een stoeltje zitten (Covid regelgeving) en meezingen met een leuke meneer op het podium😉. Op dat moment weten we nog niet dat het Luis Fonsie is. Voor velen bekend van “Despacito” – klik even op het linkje of kijk/luister hieronder want het is écht een heel vrolijk deuntje!
Wát een leuke afsluiting van ons weekje El Hierro!