Nog een halve dag werken en daarna hebben we vakantie! Best vreemd, want voor ons gevoel hebben wij elke dag vakantie. Maar even afstand nemen van de dagelijkse dingen, het hoofd resetten en nieuwe indrukken opdoen is ook goed voor de mensch. Het kost me best wel moeite om de zaak te sluiten en het papier op te hangen dat we op vakantie zijn. Gek hè, want ik heb best zin in.
Eenmaal thuis valt dat gevoel snel weg: nog de laatste zaken inpakken, een snel wasje draaien en dan de laatste check qua paperassen. Ook al gaan we maar naar een buureiland, je hebt altijd veel papieren nodig. Spanje staat bekend om zijn papier-cultuur. Voor alles is een document nodig. Niet digitaal, maar uitgeprint. Heb je volgende week opnieuw datzelfde document nodig, dan is een kopietje van het document (of de hele stapel) niet voldoende. De jongere generatie vindt dat achterhaald maar vooral op gemeentelijk- en overheids niveau is het bureaucratie ten top.
Wij doen daar inmiddels vrolijk aan mee en printen het volgende uit: ieder een document om aan te tonen dat we hier ingezetene zijn, waar we wonen én een uitdraai van ons persoonlijke nummer (in NL is dat je burgerservicenummer). De eerste twee documenten mogen nooit ouder zijn dan een half jaar. Dan toch nog maar onze vaccinatie papieren mee, ook al zou dat tussen de eilanden niet nodig zijn.
Met dat papierwerk en onze tickets voor de ferry rijden we in 10 minuutjes naar de boot. Het is inmiddels zó gewoon en te vergelijken als met de trein reizen. We sluiten aan in de rij, blijven in de auto en geven we de papieren af aan de-man-die-alles-checkt. Hij heeft zo´n pistool-uitlezer in de hand (dàt kan dan wél weer digitaal) De man schudt zijn hoofd. De zijn niet nodig, geef de ticket maar. Hij haalt het papier door de lezer en steekt zijn duim op: alles okay….. Zo gaat dat. De papierhandel was deze keer niet nodig.
Om klokslag 17.00 uur varen we naar de overkant en na een klein uurtje rijden we in de late middagzon Tenerife op. We zoeken een eenvoudig plekje om te kunnen overnachten en vinden het nét buiten het centrum aan een doorgaande weg. Tijd om te gaan eten.
Tsja, ‘wij zijn er niet zo van’ 😉 maar als je de kans krijgt om na drie jaar een broodje kroket en een vette hap te eten in een Hollandse snackbar op Tenerife, dan laten we dat echt niet aan ons voorbij gaan!