Op het eiland merk je landinwaarts meer het verschil van de seizoenen, dan aan de kust. Het is er veel groener. Je ziet in de kleine gehuchtjes die daar liggen, veel prachtige bougainvilles in allerlei kleuren en volop citrus bomen. Het is het resultaat van koelere temperaturen in de winter, af en toe een regenbui en hee vruchtbare grond. Het groene hart van het eiland staat bekend om zijn wandelpaden. Eind vorig jaar maakten wij zelf nog een ommetje, ongeveer 7 kilometer landinwaarts. En een paar dagen daarna nóg een keer. Het heeft een reden waarom we terugkeerden naar diezelfde vallei…..
We hebben er een prachtig huisje gezien waar we op slag verliefd op werden, aan de rand van het Parque Nacional Garajonay. Bijna 200 jaar oud met van die heel dikke muren van wel 60 cm dik, die de warmte in de zomer lang buiten houden. Met een geitenstal die jaren geleden bij het huisje is getrokken. Met kleine raampjes, die verdeeld zijn in nóg kleinere ruitjes. Met vier openslaande deuren naar een overdekt terras, wat uitkijkt op een groene vallei. Een stukje kleiner, maar precies wat bij ons past. Een lief huisje tegen een bergwand. Een huisje waar we al lang van droomden. We hielden het de afgelopen weken stil omdat we er zeker van wilden zijn dat het óns huisje zou worden. En dat is gelukt: over een paar weken krijgen we de sleutel…..!