Via Whatsapp kregen we de vraag om even te kijken in de (moes)tuin van één van de buren op de berg. En zoals goede buren dat doen, klommen wij nog een stukje hoger tegen de berg op, gewoon via de trap hoor! We staan af en toe stil om het uitzicht wat hier weer heel anders is, te bewonderen.
Vlakke grond is hier zeldzaam. Boeren bouwden daarom lang geleden met keien en rotsen terrassen tegen de bergwand aan, waardoor er een horizontaal vlak ontstond. Hierop konden ze meer en makkelijker groenten en fruit verbouwen. Al die terrassen waren verbonden met (geiten)paadjes, waarover de boeren met manden op de schouder, rug of met de ezel de oogst konden afvoeren.
Door vergrijzing, dorpen en gehuchten die leegliepen omdat de bewoners hun geluk elders zochten, zijn er veel van deze terrassen verwaarloosd. Velen staan vol gras en zijn daarmee voor menigeen een doorn in het oog. Want wat is het een prachtig gezicht als al die terrassen vol staan met aardappelen, mais of uien. Naast en voor ons huis liggen ook een aantal van deze terrassen, met oude druivenranken.
De foto is vást vlak na de winterperiode gemaakt, dan is het door de regen zó groen!
Foto: turismo de obercervación.
De buren wonen hier alleen in het najaar. De terrassen die rondom het huis liggen, zijn beplant met laagblijvende fruitbomen, waaronder een grapefruit. Of wij ze willen plukken nu ze rijp zijn, het is jammer als niemand geniet van dit heerlijke fruit vol vitamientjes. Dat is geen straf, we genieten er met volle teugen van!
