Dagelijks maken we een rondje door de tuin:
Even kijken hoe de kleine stekjes van de geraniums het doen. We hebben nu geraniums met knalrode, zachtroze, oranjeroze en fuchsiakleurige bloemen. Ze doen het allemaal goed. De twee basilicum planten staan in bloei: onopvallende bleekroze bloemetjes maar ze worden druk bezocht door de bijen. De omgewaaide en daarna tot 30 cm teruggesnoeide Lantana is al weer bijna een meter hoog en heeft weer volop oranje bloemen, ook hier vliegen bijen en dikke hommels af en aan. ´s Avonds laat en ´s nachts wordt deze plant bezocht door de kolibrievlinder en andere nachtelijke vliegers.
Op het stukje land wat een stukje lager naast ons huis ligt, pronkt de olijfboom met minuscuul kleine bloemetjes. De aardbeien zijn goed aangeslagen in het mengsel van aarde en paardenmest: elke dag hebben we verse aardbeien! Van de nog kleine sinaasappelboom plukte ik de afgelopen weken elke dag twee sinaasappels, nog warm van de middagzon. Verser en lekkerder kan niet! Nu de vruchten er af zijn, gaat hij in rust en kunnen over een paar weken de binnenste takken weghalen. Het zijn wilde takken met stekels en vreemd gevormd blad. De dit jaar aangeplante grapefruit is al minstens 30 cm gegroeid en ook de Flamboyant, die ons over een paar jaar schaduw moet bieden, heeft een flinke groeispurt gemaakt. Wat een weelde en wat een rijkdom, toch?
Dan valt mijn oog op een vreemde krul aan de rand van het blad van de Tamarillo. Ik buig, draai het blad voorzichtig een stukje om en zie een enorme rups:
Hij hangt hier op zijn kop. Met grote happen vreet hij aan het blad!
De rups in volle glorie, meer dan 10 centimeter lang.
Een wel heel grappig knalgeel staartje….
Dit is de rups van de doodshoofdvlinder. Een nachtvlinder die we eerder dit jaar al in de tuin gespot hadden. Hij is knalgroen met blauwige strepen en donkere stippen. Als waarschuwing maakt hij klakkende geluiden met zijn kaken. Kaken waar je voor op moet passen want de rups kan – in tegenstelling tot de vlinder – venijnig bijten.
Deze rups is écht een rupsje-nooit-genoeg: in één nacht kan hij een struik volledig kaal vreten. Ik knip voorzichtig het blad van de plant en met blad en al zoek ik een andere plek voor hem in de tuin. Ergens waar veel onkruid en Oost- Indische kers groeit en waar hij heerlijk ongestoord kan eten en een plek kan vinden om te verpoppen.
Dan wonen jullie toch wel op een veel warmere plek dan wij, hoor. Heerlijk.
Bij ons geen aardbeien meer, überhaupt geen mogelijkheid om een sinaasappelboom hier te laten groeien en de geraniums gaan bijna naar binnen om te overwinteren in de orangerie, net als de lantana trouwens.
Maar zo’n rups is wel heel bijzonder! Wel heel rupsvriendelijk van je dat die gewoon aan z’n blaadje kan blijven knagen maar dan op een ander plekje👍🐛😊
Precies Annelies, het was een indrukwekkend diertje met heel mooie kleuren. En als hij verder kan gaan met verpoppen op een plek waar hij minder schade toebrengt, is het helemaal prima, toch?