We hebben een citroenboom aan het begin van ons pad staan. Hij is een beetje scheef gegroeid én gesnoeid omdat íe anders over het pad groeit. Het heeft geen effect op de bloei en de vruchten – in tegendeel – maar het ziet er op de foto een beetje vreemd scheef uit.

Citroenen heten hier limónes en het ras aan onze boom blijf groenig. Als ze geel gaan kleuren, zijn ze eigenlijk al een beetje aan het uitdrogen, dus minder sap.

We plukten een maand geleden de grootste limónes om de kleintjes meer (groei) ruimte te geven, wat resulteerde in een mand vol van ruim 7 kilo! Ik gaf ze aan de buurman naast onze winkel. Hij had er wel oren naar omdat hij zelf limoncello wilde maken om te serveren in zijn restaurant. Hij maakt de limoncello van de schil van de limón, het resterende sap verwerkt hij in zijn ambachtelijk gemaakt citroen-ijs.

Ondertussen hadden de kleine limónes die nog aan de boom zaten, alle tijd om verder te groeien. Na een week of twee plukten we opnieuw.

Het was opnieuw een schaal vol. Ik perste deze groene vitamine-bommen uit en maakte er citroenmarmelade van, waarvan de helft met een vleugje vanille. Het verdween in niet al te grote potten in de voorraadkast. Heerlijk straks, in de winter, op een geroosterde boterham!

Het is niet echt een toffe foto geworden, maar ik vond het zó mooi dat het late zonlicht door het keukenraam de jam bijna goudkleurig maakte…. Na deze pluk en verwerking heeft de citroenboom nog steeds vruchten. We laten de kleintjes weer fijn groeien en na een week of twee pers ik ongeveer 16 citroenen uit en verhit het pure sap in een pannetje tot het bijna kookt. Ik laat het heel even tegen de kook aan en daarna giet ik er precies een beugelfles mee vol, die ik direct sluit. Dit zorgt er voor dat de beugelfles vacuum trekt en het pure citroensap lang buiten de koelkast bewaard kan blijven. Ook dit gaat in de voorraadkast!

Als ik het wil gebruiken schenk ik een deel over en leng het aan met water, voeg eventueel een klein beetje (lokale!) honing toe en dan is het genieten geblazen met de meest pure en lekkerste citroenlimonade!

Nog is de boom niet leeg, er hangen opnieuw kleintjes aan die weer even de tijd krijgen om te groeien. En er liggen op de schaal op de keukentafel nog een stuk of 15 limónes. Misschien dat ik zelf ook nog wel limoncello ga maken… Maar, eerst maar weer eens glazen potjes verzamelen, want die zijn allemaal gebruikt!

Zoals je kan zien, ben ik gestopt met het maken van kleine aquarelletjes als leuke labeltjes. Het ging ineens zó snel met zoveel potjes die gevuld werden, een stukje schilderstape doet het voorlopig ook prima.

 

Kommentar verfassen