Tag: Feestdagen
Een Romeria
Na drie jaar was het eindelijk zover en was er weer een Romeria. In 2019 was het de laatste keer dat het gevierd werd, in 2020, 2021 en 2022 werd het omwille van de Corona-perikelen niet georganiseerd.
Een Romeria is een Rooms-Katholiek hoogtepunt ter ere van de patroonheilige (beschermheilige) van een stad of een streek. In dit geval is het de patroonheilige van waar wij wonen, San Sebastian de la Gomera. De patroonheilige heet – heel toepasselijk – San Sebastian. Deze heilige staat het hele jaar in een klein kapelletje. Een paar dagen ná Driekoningen wordt San Sebastian onder veel belangstelling uit zijn kleine kapelletje gehaald en krijgt hij een plek in de grote kerk, een stukje verderop. In de daarop volgende dagen zijn er kerkdiensten en feestelijkheden alom, met als hoogtepunt de Romeria op zaterdag. Veel inwoners halen hun traditionele kleding tevoorschijn. Ze verzamelen zich buiten de stad en trekken in een feestelijke tocht met gezang, dans en muziek naar het centrum, naar het grote plein. Daar zullen ze met elkaar eten en drinken, zingen en dansen. Na drie jaar stilte gonsde het al vroeg in de stad er hing er iets bruisends in de lucht. Een feestelijk gevoel. Eindelijk … het mág weer!
Hieronder – vooral in veel foto´s – een indruk van dit feest.
Eerst gaat de heilige vanuit de kleine kapel naar de grote kerk
Dan wordt hij onder grote belangstelling en natuurlijk tijdens een mis, in de grote kerk gezet.
De traditionele kleding van de vrouwen. Helderblauwe schorten en gele details. De derde vrouw van rechts is in de afgelopen week verkozen tot “mis” van deze Romeria.
De stoet gaat maar langzaam. Links zie je een winkelwagentje, bedekt met kleden en versieringen. Hierin zitten flesjes drinken en wat te eten tijdens de tocht.
Passie en toewijding
Veel traditionele muziekinstrumenten. Zie rechts op de foto: botjes aan een halsketting.
Beter om in de schaduw te wachten. De man met de rode sjerp draagt een algemeen kostuum, de andere (met de wollen slobsokken) draagt het traditionele kostuum van het eiland.
Zo ook hier. Deze vrouw draagt algemene traditionele kleding. Het korenblauw met wit (een paar foto´s hierboven) is de kleding van het eiland.
Men is trots op de tradities en leert de kinderen al vroeg de muziekinstrumenten te bespelen. De vrouw heeft een grote schelp aan haar hals, waarmee ze een toeterend geluid kunnen maken.
Jonge meiden in klederdracht. Ze delen met veel enthousiasme kleine hapjes uit aan de toeschouwers.
De tafels werden al vroeg klaar gezet. er liepen al toeristen rond die verwonderd rondkeken. Het waren meer dan 80 tafels voor ruim 1000 mensen die meeliepen in de stoet.
… maar eerst nog fijn een stukje muziek. De blijdschap is van het gezicht af te lezen.
Kerst
Kerst begon voor ons een dag of tien vóór de 25e. Bij de post stond twee keer een pakket uit Nederland en dat vinden we zó leuk. Het is net een beetje Sinterklaas: een doos met ons adres erop en met tape goed dichtgeplakt. Ooohhh……wat zou er in zitten? Dan kan ik haast niet wachten. De doos nam ik mee naar de winkel en daar gingen we er eens goed voor zitten.
Het eerste pakket was er eentje van dochterlief, met onder andere een zak(!) erwtensoep. En die ging in de daarop volgende week al snel op, want we hadden een paar heel koude dagen. Koude dagen voor onze begrippen dan wel hé: in de avond slechts 16 graden. Dan is erwtensoep bijna nét zo lekker als bij vrieskou en schaatsweer! Verder zaten er vacuum verpakte kazen in. Ze is kwaliteitsmanager bij een kaasproducent en weet dus wel wat lekkere kaas is. Oh wat zullen we hier “zuinig” van eten om er zo lang mogelijk van te genieten!
In het andere pakket zat alles verpakt in Sinterklaaspapier en lag er bovenop een lief gedicht van dierbare vrienden. Thuisgekomen hebben we alles op tafel gelegd. Stuk voor stuk uitpakken, maar eerst voelen of we het konden raden. Bij veel lukte dat: suikermuizen, pepernoten, speculaasjes, banketstaaf (oh wauw…). Maar bij één ding kwamen we er niet uit. Het voelde zwaar en het was een beetje zacht als je er in drukte. Nou, dán maar open maken: gevulde speculaas! Ik ben meteen koffie gaan maken. Want koffie met een stukje gevulde speculaas, daar ga je toch van watertanden?
