In 2017 overleed Robert Oxenaar. Waarschijnlijk zal er geen belletje bij je gaan rinkelen maar het was de ontwerper van het Nederlandse papiergeld. Ja, uit de tijd toen we nog in guldens afrekenden. Heel lang geleden.
Hij ontwierp bijvoorbeeld de ‘erflaters’-serie. De – voor de oudere lezers onder ons bekende – bankbiljetten met Vondel op het groene 5 gulden biljet, Frans Hals op het blauwe tientje, Sweelinck op het oranje getinte “geeltje” van 25 gulden, Michiel de Ruyter op het 100 gulden biljet en Spinoza stond op 1000 gulden biljet. Toentertijd zeiden die gezichten mij weinig. Het was geld en het waren mensen uit de geschiedenis.
De nieuwere serie papiergeld uit het guldentijdperk waren veel kleuriger. Helder geel met een zonnebloem op het 50 gulden biljet. De “Snip” – een beetje saai bruin maar met een heel gedetailleerde weidevogel – de watersnip- erop. En natuurlijk de paars/roze vuurtoren van 250 gulden. Zo mooi….! Ik vond de ontwerpen kleurrijk en modern. Wereldwijd waren deze geldbiljetten heel bijzonder en gedurfd want meestal hield men vast aan oude iconen op het papiergeld. Buitenlanders hadden soms het idee dat het nepgeld was!
Mooi én kleurrijk, zowel voor- als achterkant. Wist je dat het de vuurtoren van Haamstede was?
De ontwerper Oxenaar hield wel van bijzondere details. Hij verwerkte bijvoorbeeld een wild konijntje in één van zijn veiligheidskenmerken maar ook de afdruk van zijn eigen duim in het gezicht van Frans Hals (het tientje!). Je eigen duimafdruk op het tientje! Een tientje werd zó vaak gebruikt en wisselde zo vaak van portemonnee, hoe gaaf is dat…! En wist je dat de naam van zijn kleindochter verborgen zit in één van de veiligheidskenmerken in het biljet van 250 gulden?
In 2002 werd al dit geld vervangen door de Euro. Het bracht ons de eenheidsworst in het papiergeld: er staan alleen maar fictieve bouwwerken op. Geen Eiffeltoren, Alhambra, Trevi fontein, Brandenburger Tor of Akropolis op te vinden. En dat is best een beetje jammer.