Zij van dat Eiland

Over het wel en wee op een eiland in de Atlantische Oceaan

Grote schoonmaak

De duikclub op het eiland houdt elk jaar in het zomerseizoen schoonmaakacties op, aan en in het water. Toen ze er een aantal jaren geleden mee begonnen, was de berg afval die uit het water kwam, enorm. Ze organiseren het op verschillende locaties op het eiland en vaak wordt de lokale jeugd ingeschakeld om de troep naar één plek te slepen. Zo hoopt men hen bewust te maken van het probleem, en dat het niet normaal is om autobanden, flessen met afgewerkte olie, plastic of ijzer in de oceaan/zwembaai/haven te kieperen.

2019 – het onderwater-afval (veel autobanden!) zat ónder de zwarte vette blubber.

Een groep van duikers (waaronder E, de man des huizes) gaat te water om ónder water de boel op te ruimen: ze hebben netzakken bij zich (zoiets als zo´n zak waar uien in zitten) en stoppen daar al het klein spul in wat ze vinden. Grotere en zwaardere zaken zoals autobanden worden met een ballon naar boven geheveld. Een andere groep bemand een aantal kayaks om dat vuil op te pikken en eventueel de onderwatergroep te voorzien van lege netzakken. En dan zijn er de ´lopers´ die op het strand alles van de kayaks overnemen, of zelf met netzakken het strand afzoeken naar plastic, metaal, papier…..

Afgelopen weekend hebben we een handje meegeholpen.

Dit keer werd er naast veel vuil – waaronder een complete kabelgoot van 2 meter lang….
…ook geld en zelfs een ketting gevonden!

Een rondje natuur

Na de drukte van Nederland, is het hier pure rust en natuur. Stap je hier naar buiten, dan stap je in de natuur. Aan de linkerkant van het huis, waar de zon op komt, staat een oranje Lantana van 2 meter hoog en minstens 3 meter doorsnede, waar het van ´s morgens vroeg tot vlak voor zonsondergang een drukte van belang is. Grote hommels en bijen die af en aan vliegen rondom de honderden oranje bloemen die de struik rijk is. Het is één grote zoemende struik. Het gezoem klinkt in verschillende toonhoogten maar heel tevreden. Nectar. Ze kijken niet op of om en hebben alleen interesse in die oranje nectarbron, ze bekommeren zich niet om ons. Het enige wat telt is het instinct om nectar te halen.

Een dikke hommel
De opgevouwen blaadjes lijken wel strikjes!
Rood en oranje. Zo feestelijk!

Terug

Voordat we vertrekken wil ik graag nog een keer naar een toko, een Oosterse winkel. En dat past nog nét. Het is zo leuk om in zo´n winkel je te vergapen aan vreemde kruiden en specerijen, en natuurlijk de rekken vól met verschillende boemboes.

Je waant je in een compleet ander werelddeel!

Omdat we ´light´ reizen (alleen een rugzak) hebben we al twee doosjes volgepakt en aan onszelf verzonden. Boeken, Oer-Hollands snoepgoed en een stapel stoffen van de lapjesmarkt, want zoiets bestaat echt niet op het eiland, zelfs geen stoffenwinkel! En nu gaat er ook nog een doosje met allerlei lekkere kruiden en boemboes onze kant op. Dus als we straks thuis zijn, komen er nog steeds kleine ´verrassingen´ vanuit Nederland. Al duurt het gemiddeld een week of 3-4 voordat de pakketjes bij ons zijn, (raar maar waar…) we kijken er naar uit!

Als de gemiddelde Nederlander aan het ontbijt zit, vliegen wij richting het zuiden. Terug naar huis!

Elfstedentocht

Een vakantie in Nederland betekent voor ons veel mensen zien en spreken. Zéker nu het door de pandemie voor velen een paar jaar geleden is. Het is heerlijk, gezellig en zo fijn om iedereen weer te zien maar van vakantie zoals velen dat kennen (luieren, een boekje, wandelen of een museum of stadje bezoeken…) is geen sprake: we hebben een agenda vol met afspraken.

Gelukkig hebben we deze keer wel een aantal momenten geblokkeerd in onze agenda, waarop geen visite gepland staat. Maar ondanks dat voelt het soms alsof we “op tournee” en doorreis zijn en zien we alleen ´s avonds de hotelkamer om te overnachten. En soms is dat jammer, omdat de omgeving: Nederland in het voorjaar, ook heel mooi is.

Hollands…maar het zou ook zomaar Zuid Frankrijk kunnen zijn!
Of sfeervol in oude stijl.
Ooit de eerste keer hier samen koffie gedronken……
Of een prachtige hotelkamer op de begane grond met een geweldig uitzicht over de Brink.

We hadden dus iets meer ademruimte in de agenda. Maar halverwege ons verblijf voelt het toch alsof we een soort Elfstedentocht aan het maken zijn. Een volgende keer doen we het ander. Geen gesjees en gejakker meer en een agenda met afspraken in je tas, maar meer uitrusten en genieten!

Kunstige toepassing

Wat een leuke toepassing van eeuwenoude kunst!

Een deel van De Nachtwacht, geplakt op de achterkant van een parkeerautomaat.
In het midden met rode sjerp kapitein Frans Bannick Cocq en rechts nog een stukje van luitenant Willem van Ruytenburch

De Nachtwacht, geschilderd door Rembrandt van Rijn. Hij is dé verhalenverteller in schilderkunst van de 17e eeuw. Elk schilderij van hem heeft zoveel details en daarmee verwijzingen, zo ook deze Nachtwacht. In 1642 was het grote schilderij af en had het de afmeting van ca. 4 x 5 meter! Helaas werd er in 1715 aan verschillende kanten een stukje afgesneden tot het formaat van ca. 3.80 x 4.55 meter omdat het anders niet paste in de ruimte op de Dam in Amsterdam…..

Upgrade

Naar de haven, de overtocht naar het grote buureiland, de bustocht naar het vliegveld….alles ging heel voorspoedig. Het is ook wel heel lekker om alleen met een rugzak te reizen! Met vertraging – wat weer een beetje ingehaald werd door wind in de rug – kwamen we midden in de nacht aan in een koud Nederland. Het hotel was dicht in de buurt, dus lekker snel onderuit na een relaxte reisdag.

Voorpret: we hadden een heel lijstje in ons hoofd gemaakt wat we wilden eten en dat was best al een heel lijstje geworden. Nee, we missen niets op het eiland maar een lekker broodje filet americain of ossenworst kent men niet en alleen al eraan denken, deed ons watertanden. Dus húp, op pad om die broodjes te scoren! Dan konden we dat alvast afstrepen 😉

Al was het eitje niet echt de bedoeling, het smaakte heerlijk!

We hadden drie dagen een huisje op een park in het Amsterdamse bos geboekt, waar we ´s middags terecht konden. Een vriendelijke vrouw begroette ons bij de receptie en vertelde ons waar onze hut was. Ze bedoelde vast huisje, dacht ik nog naïef. Daarna volgde de sleutel, én twee douchemuntjes. Twee douchemuntjes…?

Het is geen groot park en al snel stonden we voor het geboekte huisje, wat dus écht een soort hut bleek. Een trekkershut met een smalle houten vlonder er voor (het “terras”), binnen stond een eethoekje (een klein houten tafeltje met twee klapstoeltjes) en twee smalle bedden, aan elke kant van de lange wand één. Geen toilet, geen douche – daar waren de muntjes voor. We kregen er bijna de slappe lach van maar dit was ons iets te spartaans. Leuk en ludiek voor fietsers of wandelaars op doorreis, maar niet voor ons.

Zó ongeveer, al ontbraken bij ons de creatieve krukjes. Binnen zie je een stukje van het bed staan en dat was het zo ongeveer!

Terug naar de mevrouw van de receptie. Ze kreeg de vraag voor een upgrade wel vaker van mensen die via internet een huisje boekten, het was geen probleem. Tien minuten later stonden we voor een ander huisje met een klein keukentje, aparte slaapkamer én een fijne badkamer. Hier houden we het wel drie nachten uit!

Veel beter, zo aan het water!

Relaxed

Bas is een dag eerder al vertrokken naar zijn logeeradres en twee dagen voor de reisdag hebben we alle reisdocumenten afgedrukt, inclusief de appartementjes en hotelboekingen. Noem het truttig, oubollig of suf…. Ook al zijn we geen digibeten, het werkt voor ons heel lekker als we de hele papierbende in handen hebben, in een mapje doen en bij de rugzak leggen. Dan is het afgevinkt en dat geeft rust.

Met de auto richting San Sebastián
Nog een koffie op het centrale plein voordat we naar de ferry lopen…
De ferry ligt al klaar en blijkt ca. 25% bezet….
Uitzicht op San Sebastián voordat we vertrekken.
Dit jaar is het precies 10 jaar geleden dat wij op deze plek in deze ferry, voor het eerst dit eiland zagen en op slag verliefd werden……