Auteur: Mirjam Polman
Kerst
Kerst begon voor ons een dag of tien vóór de 25e. Bij de post stond twee keer een pakket uit Nederland en dat vinden we zó leuk. Het is net een beetje Sinterklaas: een doos met ons adres erop en met tape goed dichtgeplakt. Ooohhh……wat zou er in zitten? Dan kan ik haast niet wachten. De doos nam ik mee naar de winkel en daar gingen we er eens goed voor zitten.
Het eerste pakket was er eentje van dochterlief, met onder andere een zak(!) erwtensoep. En die ging in de daarop volgende week al snel op, want we hadden een paar heel koude dagen. Koude dagen voor onze begrippen dan wel hé: in de avond slechts 16 graden. Dan is erwtensoep bijna nét zo lekker als bij vrieskou en schaatsweer! Verder zaten er vacuum verpakte kazen in. Ze is kwaliteitsmanager bij een kaasproducent en weet dus wel wat lekkere kaas is. Oh wat zullen we hier “zuinig” van eten om er zo lang mogelijk van te genieten!
In het andere pakket zat alles verpakt in Sinterklaaspapier en lag er bovenop een lief gedicht van dierbare vrienden. Thuisgekomen hebben we alles op tafel gelegd. Stuk voor stuk uitpakken, maar eerst voelen of we het konden raden. Bij veel lukte dat: suikermuizen, pepernoten, speculaasjes, banketstaaf (oh wauw…). Maar bij één ding kwamen we er niet uit. Het voelde zwaar en het was een beetje zacht als je er in drukte. Nou, dán maar open maken: gevulde speculaas! Ik ben meteen koffie gaan maken. Want koffie met een stukje gevulde speculaas, daar ga je toch van watertanden?
Officieel winter op de Canarische Eilanden
Vandaag, om precies te zijn om 21:48 uur, begint op de Canarische Eilanden de winter.
Gelukkig betekent de wintertijd op de Canarische eilanden niet dat we op zoek moeten naar dikke winterjassen en wanten. Hooguit een vest en een stel warme sokken want als de zon weg is om 18:15 uur, wordt het snel frisser en ´s nachts is het regelmatig maar 14 graden!
Arme drommel
In en om ons huis hebben we heel wat gekko´s. Ze komen ´s avonds achter de schilderijen en kasten vandaan en eten vliegjes en muggen en scharrelen rond de buitenlamp op zoek naar lekkere hapjes. Ze hebben van die grappige plakvoetjes waardoor ze over het plafond kunnen rennen en soms horen we ze tegen elkaar roepen achter de balken van het plafond. Men zegt dat een gekko in huis geluk brengt.
Deze drommel had minder geluk. Het is nog een kleintje van zo´n 4 cm groot. Op onderzoek op het aanrecht is hij vannacht in de wasbak gevallen waar nog water in stond. Ze kunnen wel “een soort van” zwemmen maar uit de gootsteen komen met natte pootjes is dan nog best lastig! gelukkig lag de afwasborstel nog in het water en daar heeft hij zich de hele nacht aan vastgeklampt.
Hij was flink in paniek toen ik met een glas hem probeerde in veiligheid te brengen, maar het is gelukt!
Bijzonder
Vandaag werk ik vanuit huis aan kerstkaarten.
Bijzonder, blessed, bevoorrecht….
Als je zó mag werken. Daar heb je er toch geen woorden voor?!
Het kwam toch nog (gedeeltelijk) goed
Het pakketjesverhaal is lang en ik heb er genoeg over geschreven. Ik was er echt klaar mee. Maar vorige week kwam er een melding dat er iets bij de post lag, wat niet in de postbus paste. Dus ging ik langs en zag ik tot mijn verbazing een pakket! Het pakket wat vanuit Nederland op 5 oktober op de post is gegaan met CN 23 formulier is eindelijk aangekomen! Het duurde “maar” zes weken…..
Ik ging opgetogen met het pakket naar de winkel om het snel-snel open te maken. Nieuwsgierig, want na 5 maanden was ik een beetje kwijt wat ook alweer in welk pakket zat. Ik was súperblij toen uit dit pakket de oude koektrommel tevoorschijn kwam! Dus Henny, de door jou op een rommelmarkt gevonden koektrommel die ik zó graag wilde, is eindelijk op de plek van bestemming! Dank je wel!!
We hadden er ook twee pakken hagelslag en vlokken in gedaan. Een pakket naar onszelf te sturen was “een dingetje”, maar dat vergaten we een beetje toen er een zachte witte boterham met roomboter en vlokken op ons bordje lag. Wat is dát lekker!
Denkend aan Holland
Denkend aan Holland
zie ik brede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan..
Nou, bij ons niet! Als wij aan Holland denken, komen er heel andere beelden boven. Bij ons staat “denkend aan Holland” toch vaak in het teken van etenswaren en zoetigheid die hier op geen enkele manier te krijgen zijn.
Drie keer warm
In één keer was het hier herfst. Hadden we vorige week nog dagen van 27 en 28 graden, opeens is het weer omgeslagen en hebben we stevige wind en temperaturen rond de 20 graden. In de avond en nacht zakt het zelfs af naar 17 graden. En dat is best koud kan ik je vertellen! Dus keken we de afgelopen dagen al een paar keer naar het kleine kacheltje wat in het huis staat: zullen we die maar eens aansteken in de avond, om de kou uit huis te jagen? We hebben nog wat hout liggen wat er al in kan.
In de tuin hebben we de afgelopen maanden veel gesnoeid. De Bougainvillea en de Oleander moesten er aan geloven en daar hebben we aardig wat hout van kunnen stapelen om te laten drogen. Ook vandaag heeft E, de man des huizes, weer drie grote struiken te grazen genomen. Ze zijn tot enkelhoogte afgezaagd! Hij kreeg het er warm van.. Het was echt een enorme klus. Vanaf het openbare pad is ons huisje opeens grotendeels te zien en wij kunnen vanaf de zijkant van ons huis heel ver de bergen in kijken.
Al dit snoei- en zaagwerk geeft ook aardig wat hout voor in de kachel. En dat is een fijn idee op dagen zoals deze. Sommige takken zijn nog groot en heb ik al in stukken gezaagd. Maar er lag ook nog ander hout, wat al veel droger is. En we hebben een bijl. Nog nooit met een bijl gewerkt, maar al doende leert men, toch? Aan het eind van de ochtend ligt er een aardig stapeltje hout. Ik heb het er warm van! Daar gaan we maar eens proberen de kachel mee aan te maken.
Maar een fikkie stoken in een kachel is een kunstje, wat we nog niet onder de knie hebben. Houtjes stapelen, lucifer erbij, een kamer vol met rook en een vuurtje wat niet echt wil dóór branden. We krijgen het er warm van. Dat dan weer wel.
Zó zag het er nog niet uit!