Tag: Huisje

Het dak op

12 June 2023 Blog , , 0

Het dak. Er moest nog wat aan gedaan worden: De grote lekkage waarbij het dak voor een groot deel geïnspecteerd en gerepareerd was, is nog niet helemaal waterdicht. Dat wisten we al, want begin dit jaar zagen we opnieuw nattigheid in het atelier.

Het lekt niet heftig, maar op verschillende plekken hangen er na een regenbui toch weer druppels aan de balken en vormen zich in een paar uur kleine plasjes regenwater in mijn atelier. Het is echt niet te vergelijken met De Grote Lekkage maar het is nog niet compleet dicht dus. Dus maken de mannen ( E, de heer des huizes en vriend D) opnieuw plannen om het dak op te gaan. Ze bespreken, rekenen, tekenen en overleggen en de weersverwachting wordt nauwlettend in de gaten gehouden. Wat gaat het weer doen de aankomende dagen.

Komt er regen aan en hoeveel regen? Er wordt een inschatting gemaakt qua werkzaamheden: ze denken ongeveer 3-4 dagen. Ze beslissen om ´s morgens tot een uur of 14:00 uur te werken en daarna nog een klein staartje aan het eind van de middag op te pakken. In de tussenliggende tijd een goede lunch en een lekkere siesta. Zo gaat het plan worden.

En dan is het zover en gaan de mannen het dak op. Ze starten op dinsdag , pas op vrijdag wordt er wat regen verwacht dus een klein beetje opschieten is het wel, en er moet niets tegen zitten.

Als de mannen nog maar een uurtje op het dak staan, wordt duidelijk dat het beter is om alle dakpannen eraf te halen om een goed beeld te krijgen van waar het lastige lek zit. Dat – die dakpannen eraf-  is een klus die veel tijd vergt…..

Vol goede moed geven E en D de dakpannen aan ons (vriendin J en mij) aan. We stapelen ze netjes op. Er komt veel vuil onder vandaan en we zien bedenkelijke gezichten op het dak. Er wordt overlegd. De mannen besluiten om de volgende dag ook de rubberen onderlaag van het dak te halen, het is deels al erg oud en nu de dakpannen eraf zijn, zien ze dat het aan de zijkanten niet goed aansluit.

Daar, op die zijkanten, heeft het regenwater al jaren vrij spel gehad. Daar kan het vrij tussen verdwijnen en een weg vinden in de muur, langs de muur en langs het houten dak. En zo geschiedde. Het oude rubber ligt er in delen op met heel veel naden en dus met meer kansen op lekkage. Opnieuw wordt dit een klus die veel tijd vraagt….

Het houten dak komt tevoorschijn en tussen de naden van het hout zien beide mannen veel dode, maar ook heel veel levende miljoenpoten. Die kleine griezels vielen zomaar uit het niets naar beneden als ik aan het schilderen was! Dat wordt een grondige schoonmaak van het nu kale dak.

E, de heer des huizes en ik controleren tot laat in de avond alle dakpannen op breukjes en verwijderen handmatig (ik) of met een slijptol (E) de resten cement aan de onderkant van de dakpannen. Er is in het verleden hier en daar willekeurig cement gesmeerd om eerdere problemen (lekkages? ratten onder het dak?) daarmee te verhelpen.

 

Aan de binnenkant van sommige dakpannen kom ik prachtige fijn vertakte schimmeldraden tegen..

We bekijken regelmatig de weersverwachtingen…. de verwachtte regen schuift steeds een paar uur of een halve dag op. De weersgoden zijn ons goed gezind!

De mannen rijden naar de bouwplaats, bestellen zware materialen die 100 traptreden op gesleept moeten worden.  Aan de zijkanten van het dak bikken ze dikke klompen cement weg en peuteren ze het vuil uit de kieren. Als het dak helemaal schoon en naar wens is, zien ze dat het dak enigszins doorgezakt is naar één punt. Een punt waar het hout nog vochtig is.

Opnieuw bedenkelijke gezichten, nu ónder het dak, in mijn atelier. Ze kijken naar het hout boven hen. Er zit een “zak” in het dak. Het is een doorbuiging van het hout, waardoor het regenwater naar één punt loopt en langer blijft staan dan wenselijk is. Er moet een draagbalk geplaatst worden om het dak weer in één aflopende lijn te krijgen, zodat het regenwater sneller afgevoerd wordt. Aldus geschiedde. De draagbalk wordt besteld, geschaafd, gelijmd en gelakt. Klaar om geplaatst te worden.

De mannen zetten de balk op zijn plaats en met hulp van ladders en een krik kunnen ze het hele dak in de goede positie “liften”. Tijd om de balk definitief te bevestigen is er niet. Eerst gaan de mannen de rubberen laag op het dak maken, binnen 12 uur gaat het regenen!

Je ziet de laaghangende bewolking al boven de bergtoppen!

Het was een dag werk, maar de rubberen laag zit er op. Af en toe vallen er wat spetters… Het dak is voor zover klaar dus gaan de mannen binnen aan de slag om de zware draagbalk definitief op zijn plek vast te zetten. Een andere buurman smeedde prachtige ijzeren houders om de balk te dragen. De balk past er precies in. Bij het bevestigen van de houders raken ze een elektrische leiding (huh…? waarom zit op deze plaats een elektrische leiding in de dikke muur?!) maar dat mag de pret niet drukken. Het dak is dicht!

De ochtend van 5 juni begon met prachtige kleuren bij zonsopgang maar het veranderde al snel. Er trokken buien over met heel veel regen. Stortbuien. Zóveel regen, dat het in straaltjes langs het kozijn, tussen het kozijn en de muur, en langs binnen- en buitenkant van het raam stroomde. Het ging hard! Het was hollen met handdoeken om alles weer droog te krijgen.

E, de heer des huizes heeft tussen twee stortbuien door een tijdelijke oplossing gemaakt waardoor het hemelwater niet direct aan de buitenkant langs de muur en het raam stroomt want dat was het probleem. Er liggen immers nog geen pannen op het dak die een beetje oversteken over de dakrand.

 

De regen is zo heftig, dat geeft vaak stenen op de weg. Voorzichtig autorijden – maar eigenlijk liever niet – op zulke dagen.

Voor de natuur is het heerlijk, dat frisse regenwater. Op de foto hierboven zie je allerlei smalle witte streepjes op de berghellingen: wilde stroompjes en watervallen die richting lager gelegen delen en de stuwmeren gaan. Zoet water voor de natuur en de mens.

De dag erna wat er weer een strakblauwe lucht en werden er nieuwe boeiboorden gezaagd, en gelakt, gingen de eerste pannen er op en werden randen nauwkeurig aangesmeerd en waterdicht gemaakt.

Binnen, onder het nieuwe dak, blijft alles droog. Ik kan mijn atelier weer inruimen na 10 dagen hard werken van de mannen. En oh wat ben ik dáár blij mee!!

 

 

 

 

 

 

 

Een groot project

14 May 2023 Blog , 1

Ergens in 2022 was het voor ons vrijwel zeker dat we in dit kleine bergdorpje wilden gaan wonen. Okay, de administratieve molen en papiermassa moest nog in beweging komen, maar de deal was in principe rond. Om de vreugde een beetje te kanaliseren (want dán wil ik van alles gaan doen en kan ik niets omdat we nog geen officiële eigenaar zijn en er nog niet wonen) besloot ik iets creatiefs te gaan maken ´voor het nieuwe huis´….

Het werd een deken, gehaakt in overwegend natuurlijke kleuren….

De kleurtjes waren gebaseerd op de vele groentinten en de meer uitgesproken kleuren van alles wat bloeit. Maar ook hier en daar blauwtinten voor de lucht…. 😉 Het was gewoon een grote zak met kleurige bolletjes garen waar ik mee thuis kwam.

Het huis was na 8 weken officieel van ons – dit bleek in het Spaanse Land supersnel te zijn – en konden we aan de slag! Onze agenda bestond vanaf dat moment hoofdzakelijk uit schoonmaken, de verhuizing (die E, de man des huizes compleet zelf, eigenhandig en in zijn uppie heeft gedaan…), doorbreken van muurtjes (idem), schilderen en inrichten. En ondertussen hielden we de winkel zo goed en zo kwaad als het ging, open. Het waren zware weken…

En eerlijk is eerlijk, in de zomermaanden heeft het werken aan de deken wel een beetje stil gelegen. Met 28+ graden een zware deken op je benen is een beetje té warm… Maar in de minder warme maanden ( oktober – april) werden er dagelijks weer streepjes gehaakt. Zelfs Droppie de kat kon zich er in verbergen.

En dan…. is het klaar. Na 14 maanden hechtte ik de laatste kleur af, werkte losse draadjes weg, haakte ik afsluitend een laatste rand rondom en maakte ik het label Made with ♥. De deken heeft een afmeting van 220 x 260 cm.

Ik heb het strepenpatroon zó gehaakt, dat de ene helft van de deken een “koel” strepenpatroon heeft en de andere helft van de deken een “warm” strepenpatroon. Gewoon, omdat ik het leuk vond 🙂

Klaprozentijd

1 May 2023 Blog , , , 0

De dagen lengen, al staat in de ochtend de zon nog laag als ik met Bas wandel. Het geeft een leuke schaduw van een soort uitgerekt mensfiguur.

Nee, ik heb geen rok of jurk aan, gewoon in de zon een beetje manipuleren totdat je een leuk silhouet krijgt 😉

Ik wandel het gehuchtje uit – er is maar één weg, richting zee en ‘grote stad’. Dus de weg gaat een beetje bergaf. Het zoemt en gonst dat het een lieve lust is. Bijen en hommels hebben maar één doel in hun korte leven, van zonsopgang tot zonsondergang op zoek naar het levenselixer: nectar. En dat, die nectar vinden ze hier in overvloed. Ik zie grote roze en witte wolken tegen de berghellingen, de abrikozen- en amandelbomen staan in bloei.

Na 20 minuten keer ik om, in de verte zie ik de zijkant van ons huisje tegen de helling in de zon…

…Adembenemend toch? Die paarse “wolk” in de foto is de palissanderboom in de tuin van de buren. En ja, zó paars is het echt! 

Thuis loop ik even door naar de moestuin. Aan de rand bloeit inmiddels een brede rand klaprozen. Dunne, papierachtige blaadjes en een prachtig hartje. Ze bloeien slechts één dag. Vanavond, als ik weer ga kijken, zullen de blaadjes er al af zijn en staan alleen de groene knoppen waarin het zaad (maanzaad!) zal rijpen.

Ik sta op het terras boven de moestuin en kijk recht in het hart van het rijtje met rode kolen. Ze zijn zo groot als een flinke tennisbal. Nog even en de kolen zullen zich sluiten. Wat een fijne manier om de dag te beginnen!

Meer om over na te denken

1 February 2023 Blog , , 0

@AD

Op een klein eiland met lang niet alles binnen handbereik, leren we te leven op een meer simpele manier. Eenvoudiger misschien. Dichter bij de natuur, meer met de natuur, de seizoenen en de effecten die het klimaat heeft. We leren veel. Dat alles wat we doen invloed heeft op de natuur om ons heen. Dat minder vaak meer betekent. En met al de berichten dat alles maar duurder wordt, deel ik hieronder wat tips, deel twee. Wie weet heb je er wat aan 🙂

Second life

Ga qua kleding voor een second life. Het is allang geen schande meer om tweedehands kleding te kopen. Sterker nog, het is heel hip! Over het algemeen heeft men tegenwoordig een streng beleid als het gaat om de kwaliteit. En wil je niet in een gewone Kringloopwinkel je kleding kopen? Kijk eens op Marktplaats of Vinted, of zoek online eens naar “Vintage kledingwinkels”.

Wie weet heb je op zolder nog ergens een naaimachine staan, of misschien kan je er eentje een poosje lenen van iemand en ga zélf creatief aan de slag. Probéér het in ieder geval! Je hoeft niet meteen meters stof te kopen, maar begin met oude handdoeken. Maak er poetslappen, vaatdoekjes of washandjes van voor in de keuken, garage of badkamer. Ze nemen supergoed vocht op, gaan na gebruik zó de wasmachine in en je hoeft nooit meer dure microvezeldoekjes te kopen.

Vermaak op de naaimachine tweedehandskleding tot je eigen unieke kledingstuk en herstel kleding waaraan iets kapot is. Dat is het eerste verdiend. Ooit leerde ik mezelf kleding maken en ik heb er nog steeds plezier van. De de kwaliteit en pasvorm is stukken beter dan de in Bangladesh aan de lopende band onder mensonterende omstandigheden gemaakte wegwerpkleding. En joh, een echte naaicursus volgen hoeft niet: de huidige zelfmaak-kleding-bladen hebben duidelijke stap voor stap beschrijvingen. De beste leerschool is nog altijd: zelf doen en proberen! De enige investering is tijd. Heb je er écht lol in, kan je eens rondkijken om een tweedehands naaimachine aan te schaffen.

Meditatief bezig zijn

Nog zoiets: leer breien, waardoor je yoga abonnement de deur uit kan. Het is bewezen dat breien gezond en meditatief is en en ontstaat een heel uniek en mooi kledingstuk onder je handen. Begin met een eenvoudige trui, of een muts. Heb je de basis onder de knie (of, in dit geval in de vingers) brei sokken voor jezelf. Hand gebreide sokken zijn veel warmer en sterker dan die uit de winkel en online kan je prachtige patronen en garens vinden. Kom niet met het excuus dat sokken uit de winkel veel goedkoper zijn dan als je al die uren breien bij elkaar optelt! Het gaat erom dat je iets hebt wat vele malen langer mee gaat, waardoor je uiteindelijk geld bespaard.

Word je gillend gek bij het idee van sokken breien, kijk een breiende vriend of vriendin lief aan of bestel je handgebreide sokken bij haar. Ze breit ze zelf, ze zijn oersterk en het is geen probleem als je een grotere of kleinere maat wenst.

De benenwagen

Gooi het abonnement van de sportschool eruit en ga wandelen, al dan niet geholpen door een Blokje-Om-App of zoiets. Wandelen is een basic sport en goed voor het hele lijf, zonder al te grote kans op blessures. Het verlaagt je bloeddruk, je cholesterolgehalte én de kans op diabetes 2. Daarnaast is het supergoed om de conditie van je hart, bloedvaten en longen te verbeteren. Nou, wat wil je nog meer?

Loop het laatste stuk van je werk naar huis, of ga eens lopend die paar boodschappen doen. Je ziet veel meer om je heen als je wandelt! Spreek af met een vriend of vriendin als je geen zin hebt om alleen te lopen – je komt tot bijzondere gesprekken en je sleept elkaar er op zwakke momenten (“ik heb geen zin..) doorheen. Afgelopen jaar liep ik regelmatig van huis richting winkel – een afstand van 11 kilometer – samen met Bas, de hond. Het uiteindelijk resultaat was dat ik in oktober een 9 kilometer run kon doen in iets meer dan 50 minuten!

 

@Prensa Gomera

Een koude douche

Voor velen is het iets wat je moet leren: koud douchen. Ik was er ook geen fan van maar het went snel. Na het warm douchen de warme kraan dicht draaien en op die manier aan het koude douchen wennen, vond ik een kwelling. Het ging mij beter af als ik gewoon alleen de koude kraan open draaide. In de winter is het kraanwater hier ongeveer 12 graden. Eigenlijk niet superkoud, toch? In het begin sprak ik mijzelf toe dat het water in Alaska nog veel kouder is. Ik begin de dag tegenwoordig met een korte koude douche. Het is heerlijk om daarna tintelfris je aan te kleden en de dag te beginnen!

 

Shampoo en zeep

Ik lees de ingrediënten van shampoo: Heel veel water, en dan een lijst met vreemde namen zoals Detergenten, Sulfaten, Keratine, Siliconen, Parabenen, Panthenol, Glycerol, Dimethicone…… Waarmee was je je haar eigenlijk?! Shampoo is toch gewoon zeep om je haar mee schoon en fris te krijgen?

Kan het eenvoudiger en minder prijzig? Ja, dat kan. Ook dat vergt, net als het koud douchen, even een aanpassing: gebruik gewoon een blok zeep. Zeep is zeep nietwaar? Het gewone blok zeep was vroeger goed genoeg om je haar mee te wassen en dat voldoet nog steeds. Dat de ene shampoo je een vollere haardos beloofd en de andere garandeert dat het je haar voedt, zijn termen die alleen goed zijn voor de inkomsten van de producent. Jouw portemonnee loopt ervan leeg en je (mijn) haar werd er alleen maar slapper van.

Haren wassen doe ik met warm water (jazeker, je leest het goed!) omdat langdurig koud water niet fijn is op je hoofd. Een stuk zeep erbij en dan wrijven. Gaat vanzelf schuimen en daarna kan je het weer uitspoelen. Klaar is kees! Je haar voelt anders omdat er geen andere stofjes achterblijven. Ook dat is even wennen. Even naspoelen met wat azijn werkt hetzelfde als een uitwasbare conditioner maar heeft een positiever effect op je portemonnee. Een conditioner kost al snel € 4,00 terwijl een fles azijn nog geen euro kost! En wil je je haar toch iets extra´s geven? Een druppeltje olijf- avocado- of kokosolie warm wrijven in je handen en dan in je haar kneden doet wonderen.

En bovenstaande geldt ook voor de gewone was in de machine. Vloeibaar wasmiddel is vooral een fles met heel veel (duur!) water. Waspoeder is een goedkopere optie. Lees weer eens de dosering op de verpakking en hou je daaraan, of doe het zelfs met een beetje minder. Je was wordt evengoed schoon. Heb je nog wasverzachter staan? Maak het lekker op maar vul daarna de fles met gewone keukenazijn. Je ruikt er niets van, je was wordt nét zo zacht en je portemonnee vaart er wel bij.

Met azijn kan je trouwens nog veel meer en scheelt een boel andere aankopen en flessen in het keukenkastje. Denk aan voorweken van vuile was, het verwijderen van kalk in badkamer, keuken en toilet, het verwijderd vieze geurtjes en je ramen zijn weer helemaal spic en span met wat azijn in het water!

 

 

 

Minder betekent vaak meer

30 January 2023 Blog , , 1

Op een klein eiland met lang niet alles binnen handbereik, leren we te leven op een meer simpele manier. Eenvoudiger misschien. Dichter bij de natuur, meer met de natuur, de seizoenen en de effecten die het klimaat heeft. We leren veel. Dat alles wat we doen invloed heeft op de natuur om ons heen. Dat minder vaak meer betekent. En met al de berichten dat alles maar duurder wordt, deel ik hieronder wat tips. Wie weet heb je er wat aan 🙂

 

Be creative

Eten van het seizoen is voordelig, maar soms een beetje saai. Wij waren geen fan van courgette, bloemkool of witte kool, maar het zijn (hier) goedkope en volwaardige groenten. Met een beetje creativiteit kan je er iets heel lekkers van maken, je moet dan alleen van de gebaande paden af: ga roerbakken, maak er een rauwkostsalade van of verwerk de groenten in een soep. Er zijn ontelbare recepten te vinden op internet en vind je niets van je gading, gebruik dan eens een Engelse of anderstalige zoekterm (“recepis with…..). Je zal verbaasd zijn wat men in andere landen met een (in Nederland) saaie groente doet!

 

Simpel

Hou het simpel: Leer water te drinken. Water uit de kraan in plaats van uit “hippe” wegwerpflesjes. Is het water vies? Koop een filter voor op je kraan – het betaald zich dubbel en dwars terug: een liter kraanwater kost in NL een cent (€ 0,01) maar een liter fleswater gemiddeld € 1,50!! Koop eventueel een goede fles als je water mee wilt nemen voor onderweg, zodat je geen kleine flesjes meer koopt. Je bestaat zelf voor het merendeel uit water. Verwen je lijf door vaker water te drinken. Gooi er desgewenst een schijfje citroen of sinaasappel in. Bewaar frisdrank voor het weekend.

Maak er een sport van om zo min mogelijk eten weg te gooien. Bedenk van restjes een compleet ander gerecht voor de volgende dag of stel de kliekjesdag weer in (wie is er niet mee groot geworden…). Oud brood is bi ons verleden tijd: maak er tosti´s van of stof de broodrooster af. Een geroosterde boterham met jam is ouderwets lekker!

 

Zakken stapelen

Koop ziplock zakken om in de diepvries te gebruiken. Plastic doosjes – rond of vierkant – zijn minder efficient, ook al kan je ze meerdere keren gebruiken. Zakken met groenten, vlees of fruit kan je precies vullen zonder onnodige lucht er omheen. Duw je daarna met je hand de inhoud plat in de zak, dan kan je veel meer zakken op elkaar stapelen en past er dus meer in je vriezer. Alleen de zakken met vlees gooi ik na het ontdooien weg, de andere zakken spoel ik uit en gebruik ik opnieuw. Heb je etenswaren over? Laat ze niet verschrompelen of verschimmelen achterin de koelkast om ze daarna tóch maar weg te gooien. Alles kan in zo´n ziplock zak in de vriezer. Handig: schrijf erop wát er in zit en wanneer je het in de vriezer stopt. Wist je trouwens dat je kaas (gesneden of aan één stuk) ook heel goed kan invriezen?

 

Koken in bed

Mooie droge rijst koken is heel simpel en je spaart meteen gas of elektra: de verhouding is 1 kopje (eenheid) rijst op 1 1/4 kopje (eenheid) water. Ik gebruikt een vast bekertje om de rijst af te meten (2 bekertjes) en gooi daarna 2,5 bekertje water in de lege waterkoker. Als dat kookt, gooi ik rijst en kokend heet water in een pan en laat het op de warmtebron 3-4 minuten met de deksel erop doorkoken. Daarna gaat het gas uit en zet ik de pan 40 minuten in een moderne hooikist. De pan in je bed zetten, of wikkelen in een slaapzak/kinderdekbedje/deken heeft hetzelfde effect. Na 40 minuten heb je een prachtige droge rijst (even met een vork doorroeren…).

 

Alle restjes van verse groenten verzamelen

Als ik groenten snij, blijft er altijd wel een stukje over: een halve ui, wat worteltjes, een stronkje prei, bloemkool of het stukje paprika wat rond het steeltje zit. Alles stop ik (rauw) in een ziplock zak, die bewaar ik in de vriezer. Begint de zak vol te raken, kook ik het gaar in een pan met water en bouillonblokjes. Ongeveer 2 Bouillonblokjes op 1 liter water. Met een redelijke hoeveelheid restgroenten zet ik makkelijk 3 liter water op en gaan er 5 bouillonblokjes bij. Zijn de groenten gaar, voeg ik iets van tomaten toe en zet ik de staafmixer erin: een gladde soep als resultaat. Ik vervang de gebruikelijke vermicelli door eenvoudige pasta en klaar is een goedgevulde soep.

 

Kopen en koken voor een weeshuis

Een goede basisvoorraad is perfect om altijd een maaltijd te kunnen maken in combinatie met wat verse groenten. Zorg dat je een goede basisvoorraad in huis hebt met lang houdbare producten. Bewaar je geduld: ga niet als een dolle inkopen om meteen een goede en efficient gevulde voorraadkast te hebben maar wacht op de aanbiedingen en sla dan je slag: koop groot in: tandpasta, wasmiddel, koffie, bloem, rijst, pasta, bruine bonen, pindakaas…. Let bij de aankoop op de houdbaarheidsdatum, al hoef je er bij bepaalde levensmiddelen zoals suiker, koffie, en pasta er niet al te krampachtig over te doen. Het blijft nog lang na die datum goed. Zelf probeer ik een houdbaarheidsdatum van 6 maanden “in de toekomst” aan te houden. Zet het “op datum” in een kast weg, zodat het oudste eerst op gaat. Koop eens een huismerk, probeer het uit en als het bevalt, koop daar dan de aanbiedingen van.

Het klinkt saai en vraagt een andere instelling, maar maak een overzicht met wat je ongeveer wilt gaan eten in de week die komt. Kijk wat je nog in huis hebt en koop daarop in. Vooral de eerste weken kost het je meer moeite maar als dat alles is om te besparen, dan is het toch de moeite waard? Ik kook voor meerdere dagen tegelijk. Wie heeft ooit besloten dat het “not done” is om twee dagen hetzelfde te eten? Van een grote pan nasi, stamppot of pasta eten we minstens twee dagen en de tweede dag is het opgebakken misschien nóg lekkerder!

 

 

 

 

 

 

Koude dagen

29 January 2023 Blog , , 0

Op het vasteland van Spanje werd afgelopen week sneeuw verwacht en in dit weekend, het laatste weekend van januari, sneeuwde het zelfs op Mallorca! En ook wij, nóg een stukje zuidelijker, hebben te maken met een koude periode. De temperatuur komt overdag nét op de 17/18 graden en in de avond en nacht zakt het zelfs tot 14 graden. Daarbij staat een koude wind. Voor Canarische begrippen is dit écht koud – helemaal als het zonnetje niet door de zware bewolking heen komt. Langebroekenweer dus, met sokken, een vest en een dekentje voor op de bank.

Door de zware bewolking valt er regelmatig een bui, waardoor we het buiten in de tuin werken maar even laten zitten. De jonge plantjes in de nieuwe moestuin staan te bibberen en het gezaaide goed zoals de prachtige bonen zijn nog niet zichtbaar. We blijven lekker binnen en met muziek, een filmpje of een boek vermaken we ons prima.

Ondertussen zet ik draadjesvlees op en maak ik later op de dag een grote pan stevig gevulde soep, voor twee dagen nasi en bak ik een cake. Zo wordt de vrije dag toch nog best gevuld!

En als afsluiter nog wat mooie kleine plaatjes schilderen. Wat wil een mens nog meer….. 🙂

 

 

 

 

Eten van eigen land

6 January 2023 Blog , , 1

Opeens kan het snel gaan. In mijn vorige blog schreef ik over groenten en fruit uit eigen tuin. Nu, een paar dagen later, hebben we er opeens een stukje land bij voor groenten en fruit. Maar daar hoort wel een beetje uitleg bij….

De vallei in de bergen waar ons huisje staat is al meer dan 300 jaar bewoond. Ons huisje is één van de oudste huisjes. Om ons heen liggen nog acht andere huisjes, allemaal op verschillende hoogte. Om elk huisje liggen lapjes land, gescheiden door muurtjes en op verschillende hoogtes. Allemaal bedoeld voor de landbouw en eigen gebruik. Het hele eiland heeft op deze manier terrassen die ooit goed gebruikt werden.

De terrassen voor landbouw in een hoger gelegen deel van het eiland. Het is soms een hele klim om er te komen. Sommige terrassen worden niet meer gebruikt en/of de muurtjes worden niet goed onderhouden en storten in – zie midden van de foto. Foto: @Gettivity

 

Terrassen rondom een lager gelegen dorp. Doordat de terrassen trapsgewijs liggen moet je vaak eerst over andermans land en is werken met een kleine tractor uitgesloten. Foto: @iStock

Vroeger had bijna iedereen één of meerdere lapjes grond voor eigen voorziening van groenten en fruit. Door het vertrek naar “de stad” of een ander eiland bleven veel landjes leeg. Er kwamen supermarkten in vrijwel elk dorpje, die het leven makkelijker maakten: bergen groenten en fruit waar je niets voor hoefde te doen dan je portemonnee te trekken. En zoals zo vaak koos de mens voor het makkelijke. Sommige landjes werden daardoor verkocht aan hen die achterbleven in het dorpje, er wordt tot op de dag van vandaag nog groenten of fruit op verbouwd. Andere landjes werden aan hun lot overgelaten en raakten in verval. Ook hier rondom ons gehuchtje zijn deze vervallen landjes te vinden.

Als je de natuur zijn gang laat gaan, laat ze niets onbedekt. Een dikke isolerende deken van gras, blauwe winde en Luzerne beschermd op de vervallen landjes de vruchtbare vulkanische grond. Eén van die landjes met zo´n dikke groene deken ligt achter ons huis. Het is ongeveer 3 x 15 meter groot. We mogen het gebruiken voor de verbouw van groenten en fruit zolang de eigenaar – die er slechts 3x per jaar 3 weken is – nog niet weet wat hij ermee gaat doen.

Gisteren hebben we op een gedeelte van 6 x 3 meter het kniehoge onkruid weggehaald en maakte ik geulen met de handploeg. Klaar om te zaaien en te planten!